Xhemilja ka ardhur nga Italia për “Ka Një Mesazh Për Ty” sepse ka një bre ngë për fëmijët e saj. Ajo dëshiron t’iu kërkojë ndj esë në programin “E diela shqiptare” në Tv Klan sepse faj ëson veten se nuk ka qenë pranë tyre kur ata ishin të vegjël.

Nga ana tjetër, ajo është një nënë që është përpjekur të bëjë më të mirën për ta. Kur djali i madh, Eraldi ishte vetëm 2 vjeç, u detyrua ta linte nën kuj desin e dy gjysheve sepse duhet të shkonte në Itali, si shumë emigrantë të tjerë.

Hipur në një gomone, zemra e saj ndodhej në Shqipëri, teksa rojet kufitare italiane pika sën mjetin e lundrimit duke e kthyer udhëtimin në një tm err.

Xhemile: Kam ardhur t’i kërkoj ndje së fëmijëve të mi që nuk kam qenë shumë afër tyre kur isha më e re që nuk isha së murë.

Ardit Gjebrea: Pse, çfarë ka ndodhur?

Xhemile: Kam ikur me gomone si të gjithë emigrantët.

Ardit Gjebrea: Me gomone? Si ishte rruga, si e kujton?

Xhemile: Po. Tmerr, një tme rr i vërtetë. Djalin e kam lënë 2 vjeç.

Ardit Gjebrea: Djalin e le 2 vjeç këtu. Po kush ishte në Itali, ishte bashkëshorti?

Xhemile: Po.

Ardit Gjebrea: Ai punonte, ti nuk kishe dokumenta dhe për t’iu bashkuar, vendosje të merrje gomone e të shkoje. Dhe e le djalin 2 vjeç. Me kë jetonte djali?

Xhemile: Me mamanë time dhe me mamanë e burrit.

Ardit Gjebrea: Me të dy gjyshet. Dhe ju shkuat në Itali. Rrugë e vësh tirë besoj?

Xhemile: Po, shumë e vësh tirë. Na erdhi poli cia me go mone a ty dhe Guardia di Finanza dhe ato çfarë bëjnë? Na hed hin në det, kishim më shumë se 3 km për të shkuar në breg.

Ardit Gjebrea: 3 km larg bregut ju kanë hedhur?

Xhemile: Po, që na ka hed hur në ujë, aty kishte fëmijë, dëgjoje “ndi hmë mami, më ndi hmo” se aty ishim 45 veta, por që kemi dalë shumë pak në breg. Çdokush të shpë tonte kokë n e vet atë ditë.